সাগৰ...

নীলাভৰ বুকুত তুমি বিলীন হৈ আছা…

আৰু মই ?

মাথোঁ কল্পনা কৰিছোঁ নীলিমাৰ সান্নিধ্যত

আৰু সাগৰ পাৰত বহি থকা তুমি 

আৰু তোমাৰ নির্জনতা…

সাগৰৰ নীলা মই দেখা নাই জানা ?

কোনো মহানগৰীৰ আষে পাষে খুন্দা মাৰি যোৱা

এমুঠি সাগৰ হে দেখিছোঁ মই…

মই দেখা নাই সীমনাহীন সাগৰৰ

অপৰিসীম মৰম…

নাই দেখা শিলৰ ওঁঠত সাগৰৰ ঢৌৱে অঁকা চুম্বন…

তুমি দেখিছানে ?

অনুভব কৰিছানে মোৰ হাতৰ পৰশ,

যেতিয়া এলানি ঢৌৱে আহি

তোমাৰ ভৰি দুটি স্পর্শ কৰিছিল ?

দোকমোকালিৰ বতাহজাকে তোমাক

আমনি কৰোঁতে তোমাৰ মনত পৰিছিল নে

মই তোমাৰ বুকুত আঁকি দিয়া আলসুৱা চুমাবোৰ ?

এদিন তোমাৰ সৈতে মই সাগৰ চাম

আৰু সাগৰৰ পাৰত মই বিলাই দিম 

আমাৰ মৰমৰ অনুৰাগবোৰ…

নীলাভৰ বুকুত…

নীলিমাৰ সান্নিধ্যত……