ৰৈ ৰৈ যায় বোৱতি নৈ
ৰৈ ৰৈ যায় বোৱতি নৈ,
কৈ কৈ যায় জীৱনৰ কথা,
থমকি থমকি সৰু বৰ লহৰে
গুপুতে কৰে বহু গুণাগথা ।
পাহাৰে পাহাৰে ডাৱৰৰ স্পর্শ
ডাৱৰে ডাৱৰে সেমেকা মৰম,
মৰমে মৰমে তোমাৰে স্মৃতি
স্মৃতিয়ে স্মৃতিয়ে ৰামধেনুৰ বৰণ ।
সাগৰে সাগৰে অনুৰাগৰ জোৱাৰ
জোৱাৰে জোৱাৰে বহুতো আশা,
বহুতো আশাৰ বুকুৰে মাজত
তোমাৰ চেনেহৰ চিনাকী ভাষা ।
চিনাকী চিনাকী হাতৰ পৰশ
পৰশে পৰশে জোনাকী মায়া,
জোনাকে জোনাকে সপোনৰ বাহৰ
বাহৰে বাহৰে তোমাৰে ছায়াঁ ।
আখৰে আখৰে কিনো নাম পঢ়িলোঁ ?
নামে নামে আজি একেটি নাম,
দিগন্তৰ সিপাৰৰ কবিতাৰ সুৰত মই
জীৱনৰ সুৰ-তাল বিছাৰি যাম ।
কৈ কৈ যায় জীৱনৰ কথা,
থমকি থমকি সৰু বৰ লহৰে
গুপুতে কৰে বহু গুণাগথা ।
পাহাৰে পাহাৰে ডাৱৰৰ স্পর্শ
ডাৱৰে ডাৱৰে সেমেকা মৰম,
মৰমে মৰমে তোমাৰে স্মৃতি
স্মৃতিয়ে স্মৃতিয়ে ৰামধেনুৰ বৰণ ।
সাগৰে সাগৰে অনুৰাগৰ জোৱাৰ
জোৱাৰে জোৱাৰে বহুতো আশা,
বহুতো আশাৰ বুকুৰে মাজত
তোমাৰ চেনেহৰ চিনাকী ভাষা ।
চিনাকী চিনাকী হাতৰ পৰশ
পৰশে পৰশে জোনাকী মায়া,
জোনাকে জোনাকে সপোনৰ বাহৰ
বাহৰে বাহৰে তোমাৰে ছায়াঁ ।
আখৰে আখৰে কিনো নাম পঢ়িলোঁ ?
নামে নামে আজি একেটি নাম,
দিগন্তৰ সিপাৰৰ কবিতাৰ সুৰত মই
জীৱনৰ সুৰ-তাল বিছাৰি যাম ।
Comments
Post a Comment